De eerste twee weken
15 Februari 2016 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth
Vandaag zit ik alweer twee weken in Zuid-Afrika!
Het begon allemaal op zondag 31 januari, 16:10. Ik vloog samen met Jildau vanaf Amsterdam. Hierbij moesten we overstappen in Londen om daar vervolgens op het vliegtuig te stappen naar Johannesburg. De reis is prima verlopen, geen vertragingen gehad. Eenmaal aangekomen in Johannesburg was het tijd om ons volgende vliegtuig te gaan vinden. We liepen de aankomsthal uit en daar was een aardige meneer die ons wel even zou helpen naar de volgende incheck balie. Toen we dan bij de balie waren gearriveerd wilde hij niet meer weg gaan. Hij brabbelde wat in het Afrikaans hieruit bleek dat ie geld wilde. Aha! Welkom in Zuid-Afrika.
Na zo'n drie uren gewacht te hebben was het tijd om eindelijk in ons laatste vliegtuig te stappen. Op naar Port Elizabeth. Zo'n 1,5 uur later landden we dan eindelijk op onze eind bestemming! Lekker warm toen we het vliegtuig uitstapten. Snel onze koffers ophalen en vervolgens onze chauffeur zoeken. Al snel bleek dat er niemand was die ons kwam ophalen.... Daar stonden we dan, zonder telefoonnummers of internet. Maar na een kwartiertje kwam er een aardige mevrouw en konden we dan toch naar ons nieuwe huis.
De koffer uitgepakt en meteen maar een duik genomen in ons zwembad! Daar waren we wel aan toe! Snel douchen en toen kwamen Romee&Nicole al. (twee klasgenootjes). We hadden afgesproken om op onze eerste avond uiteten te gaan, zo konden we meteen onze nieuwe huisgenoten ontmoeten!
Omdat we nog geen auto hadden waren we verplicht om bij het huis te blijven en lekker aan het zwembad te liggen. He, vervelend. De volgende dag kwam onze auto. We merkten meteen al dat deze een gigantisch lawaai maakte en waren dan ook benieuwd hoe we het hier mee gingen overleven. S'avonds zouden we naar de sportschool. Fanatiek gesport en op de terug weg stopte onze auto er mee. Dat werd duwen, een extra work-out dus...
Deze woensdag was het tijd voor onze eerste stage dag! We lopen stage bij Ithemba, special day care centre. Het is een school voor kinderen met een beperking, zoiets als speciaal onderwijs in Nederland, maar dan anders. Aangezien we nog geen auto hadden werden we naar onze stage gebracht. Hieruit bleek dat het in Township zat. Best indrukwekkend om dat voor het eerst te zien. Dan zie je pas echt de verschillen tussen arm en rijk. Eenmaal aangekomen op de stageplek kregen we een uitgebreide rondleiding. De school bestaat uit drie lokalen en dus drie groepen. De kinderen zitten hier niet op leeftijd en zitten gewoon willekeurig in een klas ingedeeld.
Ochtends beginnen de kinderen gezamenlijk. Hierbij wordt uitvoerig gezongen en gebeden. Ook wij werden voorgesteld en verwelkomt met een lied. De rest van de dag hebben we gekeken. Deze dag hadden alle leerlingen gezamenlijk les omdat de leerkrachten ziek waren. Er is geen vervanging en dus kwam het op 1 leerkracht neer en haar assistentes. Ik merkte al snel dat de taal lastig is. De meeste kinderen spreken Xhosa, dit is een taal met een 'klakje' en dus niet zomaar te leren. Gelukkig spreken alle leerkrachten wel Engels en zullen zij ons dus helpen.
Nog wel even wennen, dit is heel wat anders dan mijn stage in Nederland.
De komende dagen waren we vrij, we hebben nog steeds geen auto en de autoverhuurder zal zorgen dat we voor het weekend een auto hebben. Eerst zou hij donderdag een auto brengen maar helaas kwam hij deze afspraak niet na. Gelukkig kregen we voor het weekend wel een auto en konden we er dan eindelijk op uit! Zo dachten we dan ook even boodschappen te gaan doen. Aangekomen bij de auto bleek dat ook deze niet meer wilde starten. De buurman, in de auto naast ons zat al een paar keer te kijken. Hij kwam naar ons toe om te zeggen dat de accu leeg is en dat we een quick start moesten gaan maken. Hij mij alles uitleggen maar ik snapte er weinig van. Hij begon ons te drukken maar waarschijnlijk had hij het ook al door dat ik dit niet ging snappen en was hij zo aardig om dit te gaan doen. Gelukkig! Konden we weer verder! We wisten dat ook deze auto na het weekend weer weg zou dus daar waren we wel blij mee. De auto die we nu hebben is niet veel beter, zo lag vanochtend de bumper er half af bij aankomst op onze stage, had hij vanochtend erg veel moeite met een steile heuvel en begon hij erg te stinken en roken.....Onze auto is hét nieuwe vliegtuig van KLM en wij zullen bij vertrek volleerd piloot zijn en ons zelf naar huis vliegen... haha. Aan het geluid van de auto zal het in ieder geval niet liggen..
Zaterdags zijn we naar Addo geweest. Dit is een National park zo'n uurtje van Port Elizabeth. Super mooi! De olifanten van heeeel dichtbij bekeken en zo nog verschillende andere dieren. Erg leuk maar heel gek om deze dieren in het wild, in je eigen auto te kunnen bewonderen.
De rest van het weekend hebben we de stad hier wat verkend. Bij het strand geweest en lekker aan het zwembad!
Na het weekend ging onze eerste stage week beginnen. En dat was nog wel even wennen. Vroeg uit bed en de weg proberen te vinden met onze eigen auto. Gelukkig hadden we navigatie en is dit dan ook gelukt. Op stage was het ook nog wel even wennen. Er werd eigenlijk niets van ons verwacht en het enige wat we deze dag gedaan hebben was dan ook toekijken. Om het ons zelf wat actiever en leuker te maken hebben we maar even gespeeld met de kinderen. Wat een verschil met in Nederland. De kinderen beginnen ochtends met ongeveer een uur zingen. Hierna krijgen ze ontbijt en worden ze verdeeld over drie klassen. Ieder heeft wel zijn vaste klas en leerkracht. Omdat het maand thema "love" is werd hier uitvoerig over gesproken. Ik volgde er nog weinig van. Niet alleen wij deden weinig, ook de kinderen en leerkrachten. Na dit gesprek was het tijd om vrij te spelen buiten. Na het spelen was het dan alweer tijd voor de lunch en hierna voor de kinderen alweer tijd om naar huis te gaan. Voor ons was het onze tijd uitzitten. De leerkrachten gaan ook uitgebreid eten en praten en doen verder ook niks meer. Niet echt een heel productief dagje dus. Zo verloopt ongeveer de hele week. Die woensdag hebben we nog een ouder bijeenkomst gehad. De kinderen waren deze dag vrij en de ouders kwamen op school voor een voorlichting. Ook wij waren aanwezig zodat we ons konden voorstellen en hun van onze komende taken op de hoogte werden gesteld. Wel even goed om ook de ouders te zien! De meeste leerlingen komen uit de townships.
Tot nu toe bevalt de stage goed maar nog wel wennen.. Het is vooral niks doen(dat is hier normaal) en dan duurt de dag wel lang. Gelukkig komen er verschillende taken aan dus krijgen we het hopelijk wat drukker! Verder zijn het hele leuke kinderen & mensen. Dus dat komt de aankomende vijf maand wel goed!
Afgelopen vrijdag zijn we naar een rugbywedstrijd geweest. Dit werd gespeeld in het WK stadion. Het was erg rustig maar wel super leuk om dit eens te bekijken. Ze lagen meer op de grond dan dat er wat gedaan werd maar goed dat schijnt zo te horen....
Zaterdags zijn we met een groep naar de Valley of Desolation geweest. De vallei van de verlatenheid. Erg mooi om dit te zien! Gister hebben we een dagje aan het zwembad gehad & vandaag was het alweer tijd voor stage.
Tot nu toe bevalt het allemaal erg goed! Een super mooi land, hele aardig mensen, leuke huisgenoten & erg mooi weer :)
Dit was het voor nu, tot de volgende keer!
Het begon allemaal op zondag 31 januari, 16:10. Ik vloog samen met Jildau vanaf Amsterdam. Hierbij moesten we overstappen in Londen om daar vervolgens op het vliegtuig te stappen naar Johannesburg. De reis is prima verlopen, geen vertragingen gehad. Eenmaal aangekomen in Johannesburg was het tijd om ons volgende vliegtuig te gaan vinden. We liepen de aankomsthal uit en daar was een aardige meneer die ons wel even zou helpen naar de volgende incheck balie. Toen we dan bij de balie waren gearriveerd wilde hij niet meer weg gaan. Hij brabbelde wat in het Afrikaans hieruit bleek dat ie geld wilde. Aha! Welkom in Zuid-Afrika.
Na zo'n drie uren gewacht te hebben was het tijd om eindelijk in ons laatste vliegtuig te stappen. Op naar Port Elizabeth. Zo'n 1,5 uur later landden we dan eindelijk op onze eind bestemming! Lekker warm toen we het vliegtuig uitstapten. Snel onze koffers ophalen en vervolgens onze chauffeur zoeken. Al snel bleek dat er niemand was die ons kwam ophalen.... Daar stonden we dan, zonder telefoonnummers of internet. Maar na een kwartiertje kwam er een aardige mevrouw en konden we dan toch naar ons nieuwe huis.
De koffer uitgepakt en meteen maar een duik genomen in ons zwembad! Daar waren we wel aan toe! Snel douchen en toen kwamen Romee&Nicole al. (twee klasgenootjes). We hadden afgesproken om op onze eerste avond uiteten te gaan, zo konden we meteen onze nieuwe huisgenoten ontmoeten!
Omdat we nog geen auto hadden waren we verplicht om bij het huis te blijven en lekker aan het zwembad te liggen. He, vervelend. De volgende dag kwam onze auto. We merkten meteen al dat deze een gigantisch lawaai maakte en waren dan ook benieuwd hoe we het hier mee gingen overleven. S'avonds zouden we naar de sportschool. Fanatiek gesport en op de terug weg stopte onze auto er mee. Dat werd duwen, een extra work-out dus...
Deze woensdag was het tijd voor onze eerste stage dag! We lopen stage bij Ithemba, special day care centre. Het is een school voor kinderen met een beperking, zoiets als speciaal onderwijs in Nederland, maar dan anders. Aangezien we nog geen auto hadden werden we naar onze stage gebracht. Hieruit bleek dat het in Township zat. Best indrukwekkend om dat voor het eerst te zien. Dan zie je pas echt de verschillen tussen arm en rijk. Eenmaal aangekomen op de stageplek kregen we een uitgebreide rondleiding. De school bestaat uit drie lokalen en dus drie groepen. De kinderen zitten hier niet op leeftijd en zitten gewoon willekeurig in een klas ingedeeld.
Ochtends beginnen de kinderen gezamenlijk. Hierbij wordt uitvoerig gezongen en gebeden. Ook wij werden voorgesteld en verwelkomt met een lied. De rest van de dag hebben we gekeken. Deze dag hadden alle leerlingen gezamenlijk les omdat de leerkrachten ziek waren. Er is geen vervanging en dus kwam het op 1 leerkracht neer en haar assistentes. Ik merkte al snel dat de taal lastig is. De meeste kinderen spreken Xhosa, dit is een taal met een 'klakje' en dus niet zomaar te leren. Gelukkig spreken alle leerkrachten wel Engels en zullen zij ons dus helpen.
Nog wel even wennen, dit is heel wat anders dan mijn stage in Nederland.
De komende dagen waren we vrij, we hebben nog steeds geen auto en de autoverhuurder zal zorgen dat we voor het weekend een auto hebben. Eerst zou hij donderdag een auto brengen maar helaas kwam hij deze afspraak niet na. Gelukkig kregen we voor het weekend wel een auto en konden we er dan eindelijk op uit! Zo dachten we dan ook even boodschappen te gaan doen. Aangekomen bij de auto bleek dat ook deze niet meer wilde starten. De buurman, in de auto naast ons zat al een paar keer te kijken. Hij kwam naar ons toe om te zeggen dat de accu leeg is en dat we een quick start moesten gaan maken. Hij mij alles uitleggen maar ik snapte er weinig van. Hij begon ons te drukken maar waarschijnlijk had hij het ook al door dat ik dit niet ging snappen en was hij zo aardig om dit te gaan doen. Gelukkig! Konden we weer verder! We wisten dat ook deze auto na het weekend weer weg zou dus daar waren we wel blij mee. De auto die we nu hebben is niet veel beter, zo lag vanochtend de bumper er half af bij aankomst op onze stage, had hij vanochtend erg veel moeite met een steile heuvel en begon hij erg te stinken en roken.....Onze auto is hét nieuwe vliegtuig van KLM en wij zullen bij vertrek volleerd piloot zijn en ons zelf naar huis vliegen... haha. Aan het geluid van de auto zal het in ieder geval niet liggen..
Zaterdags zijn we naar Addo geweest. Dit is een National park zo'n uurtje van Port Elizabeth. Super mooi! De olifanten van heeeel dichtbij bekeken en zo nog verschillende andere dieren. Erg leuk maar heel gek om deze dieren in het wild, in je eigen auto te kunnen bewonderen.
De rest van het weekend hebben we de stad hier wat verkend. Bij het strand geweest en lekker aan het zwembad!
Na het weekend ging onze eerste stage week beginnen. En dat was nog wel even wennen. Vroeg uit bed en de weg proberen te vinden met onze eigen auto. Gelukkig hadden we navigatie en is dit dan ook gelukt. Op stage was het ook nog wel even wennen. Er werd eigenlijk niets van ons verwacht en het enige wat we deze dag gedaan hebben was dan ook toekijken. Om het ons zelf wat actiever en leuker te maken hebben we maar even gespeeld met de kinderen. Wat een verschil met in Nederland. De kinderen beginnen ochtends met ongeveer een uur zingen. Hierna krijgen ze ontbijt en worden ze verdeeld over drie klassen. Ieder heeft wel zijn vaste klas en leerkracht. Omdat het maand thema "love" is werd hier uitvoerig over gesproken. Ik volgde er nog weinig van. Niet alleen wij deden weinig, ook de kinderen en leerkrachten. Na dit gesprek was het tijd om vrij te spelen buiten. Na het spelen was het dan alweer tijd voor de lunch en hierna voor de kinderen alweer tijd om naar huis te gaan. Voor ons was het onze tijd uitzitten. De leerkrachten gaan ook uitgebreid eten en praten en doen verder ook niks meer. Niet echt een heel productief dagje dus. Zo verloopt ongeveer de hele week. Die woensdag hebben we nog een ouder bijeenkomst gehad. De kinderen waren deze dag vrij en de ouders kwamen op school voor een voorlichting. Ook wij waren aanwezig zodat we ons konden voorstellen en hun van onze komende taken op de hoogte werden gesteld. Wel even goed om ook de ouders te zien! De meeste leerlingen komen uit de townships.
Tot nu toe bevalt de stage goed maar nog wel wennen.. Het is vooral niks doen(dat is hier normaal) en dan duurt de dag wel lang. Gelukkig komen er verschillende taken aan dus krijgen we het hopelijk wat drukker! Verder zijn het hele leuke kinderen & mensen. Dus dat komt de aankomende vijf maand wel goed!
Afgelopen vrijdag zijn we naar een rugbywedstrijd geweest. Dit werd gespeeld in het WK stadion. Het was erg rustig maar wel super leuk om dit eens te bekijken. Ze lagen meer op de grond dan dat er wat gedaan werd maar goed dat schijnt zo te horen....
Zaterdags zijn we met een groep naar de Valley of Desolation geweest. De vallei van de verlatenheid. Erg mooi om dit te zien! Gister hebben we een dagje aan het zwembad gehad & vandaag was het alweer tijd voor stage.
Tot nu toe bevalt het allemaal erg goed! Een super mooi land, hele aardig mensen, leuke huisgenoten & erg mooi weer :)
Dit was het voor nu, tot de volgende keer!
-
15 Februari 2016 - 22:32
Linda:
Leuk om te lezen Laura!:D
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley